SI EBA SA HAWLA

NAPAKINGGAN ko ang isang awitin na tumutukoy sa babaeng nagbebenta ng aliw.
Minsan ko lang napakinggan ang awitin ngunit natukoy ko ang mensaheng nais ipabatid nito.
Sistema!
Sistema nga ba na magbenta ng aliw ang isang babae dahil mahirap ang kanilang pamilya o pinababayaan siya ng kanyang mga magulang?

Sistema nga ba na walang nagagawa o nagpapabaya ang pamahalaan upang malulong ang mga babae na walang alam na paraan kundi magbenta ng laman?
Malaking isyung talakayin ang ganitong uri ng senaryo na sangkap na ng ating lipunan.
Oo nga, ang prostitusyon ay pinakalumang propesyon. Propesyon nga ba?
Ngunit hindi dapat gawing dahilan ang sistema upang magkaroon ng malinaw na paliwanag o dahilan kaya ginagawa ng mga batambatang babae ang magbenta ng laman upang mabuhay.
Nasa sistema iyan ng pag-iisip at pagtukoy sa problemang hinaharap.
Mahina.
Madaling mawalan ng pag-asa. Madaling sumuko at walang tiyaga. 

KAWALAN ng pag-asa ang isa sa mga dahilan kaya nabubuyo ang ilang babae na pumasok sa prostitusyon o magpakita ng katawan para kumita ng salapi.
Madaling kumita sa ganitong paraan. Kailangang kumita agad para sa araw-araw na pangangailangan.

Iyan ang tugon ng iba. 
Nagmamadali. 
Pero ang iba ay luho ang dahilan. Ang iba ay inggit ang nag-uudyok.

Bakit? Kailangang maging "in" sa mga gamit. Dapat maging trendsetter at hindi masapawan. Diyan madaling kumita kaya sa ganyang paraan din nila masusunod ang luho ng katawan.

Ano nga bang silbi ng kanilang ganda kung hindi mapapaganda pang lalo. Paano 'yung pambili ng mamahaling pabango, damit, kolorete at pagpunta sa mga happenings at gimik?
Inggit! Ba't mayroon ang iba na wala ako? Sila lang ba ang may karapatang maging masaya at guminhawa at masunod ang gustong gawin at bilhin? Ang mga patagong tanong ay inihahanap nila ng mabilis na tugon - at ang pagbebenta at paghuhubad ang napagbabalingan.

Iyan ang tugon, para sa kanila.
Ngunit, may mga dramatiko at madamdaming dahilan. Makabagbag-damdaming kuwento ng mga babaeng nasadlak sa lusak para maihango sa kahirapan ang kanilang pamilya.
Iyan ang tunay na bersyon ng dala-sa-pilit at kapit sa patalim na paglusong ng ibang babae sa putikan ng kamunduhan. 
Ngunit hindi pa rin iyan ang wagas na dahilan.
Maling desisyon.
Ang iba ay rebelde. Hindi makaramdam ng pagmamahal sa mga magulang kaya naghanap ng ibang kalinga. Pagpapabaya ng mga magulang ang dahilan. Hangal na katwiran.
May bersyon din ng naanakan ng boyfriend ngunit tinakasan, at upang mabuhay ang anak ay sa kasa o nightclub napunta.
Kailangan bang intindihin at bigyan ng justification ang mga dahilan o dapat lang na tanggapin dahil sila ay parte ng entablado ng aliwan?
Hindi nga mawawala ang ganyang klaseng trabaho pero hindi dapat maging pangunahing atraksyon iyan sa mga babaeng binigyan lang ng konting ganda ng mukha at katawan ay magdedesisyon nang pumasok dahil may "K" sila.
Maling pananaw. Wala sa katwiran.
Sistema nga ba ang dahilan kaya ang ibang babae ay nasa lansangan at nagpapahagip sa mga ganid sa laman?
Sistema na ba na ang isang batambatang babae na maganda ay bibihisan ng magulang upang papasukin sa club?
Habang umiikot ang mundo at habang sumisikat at lumulubog ang araw ay maraming kuwestyon ang kasama ng sirkulong ito kaya dapat na lang bang tanggapin ang katotohanang andiyan na yan?
Sistema!
Ano sa inyo?

Asenso Buhay - Kinarer ang karinderia

Hindi siya takot sa responsibilidad. Hindi siya nakatapos ng college ngunit pinakita niya na kaya niyang mabuhay nang marangal ang kanyang pamilya.
Takot siyang mag-abroad. Hindi niya nais iwan ang pamilya. Maliliit pa ang kanyang mga anak.

May paraan.  Malapit sa riles ng tren ang kanilang bahay. Matao sa kanilang lugar.
Ano ang pangunahing need ng mga tao?  Pagkain. Dito nabuo ang desisyon niyang magluto ng pagkaing pang-almusal, tanghalian at meryenda.
Katulong ang asawa ay nagagampanan nila ang serbisyo. Masarap ang luto, mura pa.
Hindi na siya lumayo, di na namasukan. May buhay sa harapan ng kanyang bahay.
Ito ang kuwento ni Bong, isang karindero. Aasenso ang kanilang buhay.

Sweet Memories

I  trod down Memory Lane to assuage the uncertainty of painful reality heading to life devoid of youthful exuberance and vigor.
That's the only way. But I'm at fault doing it. It didn't work. The opposite result indeed showed me the true view and only has made my regretting worse than ever.
What must have to be done?  They say bury the past and look forward. Take a great leap.
True but easy to be said than being done. The happy memoirs of youth have failed to erase the fear,  the loneliness and the feeling of insecurity. Have I come to the sphere of obscurity?

Mahal ko ba ang mahal ko?

Love problem. Kasama ito sa pagyapak natin sa yugto ng Ika nga ay stage ng buhay. Di natin dapat talikuran ang Isang nagmamahal ng Kahit kaunting  payo                      Sabi ni Rodel, me nobya siya na mahal niya. Lahat ay gagawin nya para sa kapakanan ng love niya. A promise na kahit hindi niya isatinig ay nkikita sa kanyang kilos at emosyon. Ngkaroon ng twist.  May nararamdaman sya sa bagong kakilala. Nasasabik siya.  Nlilito pag nkikita at buwisit pag di nakasama. Mahal niya ito ngunit mahal niya ang kasalukuyan nobya. Torn between two loves. Sino ang dapat piliin? Kaulangan bang may masaktan para sa tangkang paglipat sa ibang bakuran? Kung kayo si Rodel,  ano ang gagawin mo?  Iwanan ang talagang mahal na o makisapalaran sa iba?

AlDub pa rin

Di ka pinangarap,
Hindi ka hiniling
Ikaw ay kusang dumating.
Alab ng damdami'y pinasigla.
Kahit mahirap, mataginting ang tawa.
AlDuBEST ka talaga.

Si Lolo, iniwan ang himas-himas na panabong at baka mawalan ng silya di makaporma sa sala.
Ayun antay pala ang AlDub at baka mawala sa eksena.
Si Lola, itinabi ang tinatahi. Aba, mas mabilis ang sulsi ng mata sa bawat suyod sa kabanata.
Si Tatay, kahit hirap sa hanapbuhay, lubos na nagagalak sa pakuwela.

Si nanay itinabi ang labada at hinarap ang TV para makita ang AlDub.
Ayun pumuti ang nilalabhan 'di dahil sa kuskos kundi sa kloroks na naibuhos.
Di bale, lagi siyang nakaantabay sa AlDub, yun ang mahalaga..

Si Ate, kahit inlab, kapag AlDub tutok na.
Tama si Lola Nidora sa mga payo sa pag-aasawa at sinisinta.
Kultura natanto ni Ate kaya happy siya nakita niya ang koneksyon ng ngayon sa noon.
Di pala nag-iiba ang panahon.
Iniiba lang ng iba na ayaw tumugon sa tamang bersyon.
Kaya ang kolokoy na sinta di na makaporma. Di na makasilip ng tsansa sa malisyosong sistema.
Si Bunso, tuwang-tuwa, di na siya mautusan.
Pero kwidaw ka, ayun sumugod sa internet cafe.
Kala mo magdoDOTA, yun pala search din ng AlDub mania.

Ang mga driver, aba mga kuya, iparada muna ang dinadala at baka mabangga mahirap na.
Huwag sisihin ang AlDub ha.
Sa palengke, mabenta na ang paninda happy pa sila.
Mga saya ng mukha at ngiti na pinasigla at dinoble pa ng benta.
Kahit saan,
Mula sa itaas hanggang sa baba ng bansa.
AlDub pa rin!

SI DANG AT ANG PILI CANDIES

Isang midwife si Dang Sanao ngunit pinili niyang maging barangay health worker kesa mamasukan sa ospital. Maliit ang honorarium pero masaya siya sa pagsisilbi sa mga kabarangay.
Nag-isip siya ng paraan para.guminhawa rin ang buhay at binuhay niya ang dating kabuhayan ng kanyang mga magulang - ang paggawa at pagtitinda ng pilinut candies.
Sa dedikasyon, pagpupursige at sipag ay napalago niya ang maliit na negosyo na nagbebenta rin ng handicraft products gawa sa abaca.
'Yan si Dang at ito ang kanyang kuwento sa Asenso buhay.

Bakas sa mukha ni Dang Sanao ang kasiyahan sa pagtitinda ng pilinut candies at handicraft products.

Game of Love

Akala ng ilang kabataan, ang pag-ibig ay laging bed of roses so hindi nila napaghahandaan what worse has to come.
Sabagay, may abilidad silang makabangon sa desperasyon. Ang iba, inisip ang move on pero may hindi makawala kaya hindi magawa ang humakbang at makaalis sa trap ng kalungkutan.
Sa matatapang na nakatingin sa positibong realidad ng pag-ibig ay sasabihin nilang "O, ba't ko siya minahal e hindi naman pala dapat."
 Ang mahalaga ay ang  ngayon, pero hindi kailangang ikulong ang puso sa kasalukuyan. Kung nasaktan man,  ang puso ay nariyan lang at handang tumibok uli para sa bagong pinto ng isa pang mamataang kabataan na 'pag humantong muli sa siphayo ay panatilihin na lang na bahagi ng game of love o kundi man burahin sa pahina nang 'di na mabuklat.
Bakit ka ba nagmamahal?

LIFE IS BEAUTIFUL

A man who had dared the world but ended up in misery resurrects his faith.
This is the gist of a story of a man who before was endowed with wealth, physical features and everything a man always have wanted to get.
But faith played a tricked on him.
His fortune and properties were gone... so with his friends.
He had wanted to put an end to his life because he was not used to living without the joy of life given by money.
His life's gone awry and he questions everything that is happening on him - all not really worth living and in other words - miserable life.
But life shows him the beautiful side... even without the power of money.
In his dwelling beside a lake on the foot of a mountain on coastal area. he sees the faith of a fisherman wishing to have a big catch. He sees the joy of the fisherman's family waiting on the shore.
A big catch of fish is a reason for the family to be happy.
Happiness is relative.
A fisherman is contended with a catch.
It is not cast on wealth.
It is the living of a simple, peaceful and full of pure mirth.
The fisherman befriended him and he can feel the sincerity and true nature of his friendship. He remembered his old friends who veered away from him when he was financially broke.
He is enjoying his stay on coastal area.
He sees the waves, the water so blue and beyond that horizon he knows life exists in so many fashion. Life is still beautiful.
He knows there is no boundary.. so with the friendship that he is enjoying with simple folks who have taught him to value life no matter what it has to offer.
Faith has resurrected and so hope..