BABALA: TRABAHO SA GERMANY, PEKE

Mahigpit na pinaalalahanan ng Philippine Overseas Employment Administration (POEA) ang mga manggagawang Pinoy na nais magtrabaho sa ibayong dagat laban sa mga iniaalok na trabaho para sa healthcare professional sa bansang Germany.

Ang babala ng POEA ay kasunod na rin ng natanggap na report na may isang “Meine Agentur 24” na umano’y nagre-recruit ng mga nurse at iba pang healthcare professional sa Germany ngunit natuklasang peke naman ang naturang job posting.

Ayon sa ulat ng Embahada ng Pilipinas sa Berlin, hindi matatagpuan sa online registry of businesses sa nasabing bansa ang naturang recruiter.

Wala ring nakuhang record ng Meine Agentur 24 recruiter mula sa kanilang database para sa listahan ng kanilang lehitimong accredited foreign employers.

Sinasabi na ang website at Facebook page ng Meine Agentur 24 ay may anunsiyo na kumukuha sila at tumatanggap ng aplikante para sa trabahong nurse at healthcare at nag-aalok din ng kurso para sa nursing staff bilang paghahanda sa kanilang pagtatrabaho sa Germany.

Sinisingil umano ng kompanya ang mga aplikante ng €5,425 para sa kanilang pag-aaral ng German language at nursing school training.

Iniulat din na ang aplikante raw ang kukuha at magbabayad ng kanilang sariling visa at may €5,360 sa kanilang bank account para sa gastusin sa kanilang 20-buwang pamamalagi sa Germany, kasama na ang gastos sa pagkain, tirahan, damit at transportasyon.

Paalala naman ng POEA sa mga Pinoy job seekers, huwag magpabiktima sa mga iligal na recruiter at mag-aplay lamang sa pamamagitan ng Triple Win Project o sa mga lisensiyadong Philippine recruitment agencies.

Maaari rin anilang i-beripika ng mga aplikante kung lehitimo ang recruitment agency sa  POEA website http://www.poea.gov.ph/services/recruiters.html.

NEW DAY

Bawat bato ng bagong umaga ay may ibang nangyayari na hindi katulad ng nagdaang araw kahit sabihin pang simple at pareho lang ang routine ng iyong existence.
Kaya nagiging boring ang buhay dahil 'yun at 'yun lagi ang nangyayari pero kung lalagyan ng ibang approach at pananaw ay maiwasan ang pagiging monotonous kaya ibang sigla at antisipasyon ang iwe-welcome natin pagsilang ng bagong araw.
Tayo naman ang nagbibigay ng kung ano ang mangyayari sa araw natin.
Bigyan ng bagong sahog at kahit simpleng bagay ay gawing espesyal dahil ang pagiging espesyal ay disposisyon at sariling interpretasyon lang. State of mind o relative.
Every day is a new day,  always a new beginning and hope.

SINO ANG MAS MAHALAGA?

Sa paghihiwalay, sino ang mas mahalaga, ang umaalis o ang maiiwan?
Ito ang mahirap bigyan ng tugon o sagot dahil iba ang persepsyon sa emosyon.
May kanya-kanya tayong saloobin kaya hindi pareho ang paniniwala.
Mabigat sa loob ang iwanan ang mahal sa buhay ngunit mahirap sa dibdib ang mararanasan ng iiwanan.
Kailangan dito ang ultimate sacrifice para sa kung ano ang intensyon ng paghihiwalay.
Ang separation ay pansamantala ngunit nagiging matagal ito sa iba.
Meaning uri. Iba't iba ang senaryo ngunit kaba, pangamba at takot ang kapwa nasa isipan ng bawat partido.
Trust.
Iyan ang kailangan.
Minsan, absence makes a heart grow fonder  ngunit ang malayong relasyon ay nasisingitan ng pangit na katotohanan.
It's a gamble.
Nevertheless, think that separation is not parting ways. Magpapatatag ito ng relasyon na sinusubok ang tatag.
Who really matters most in the event of separation,  the one leaving or the one left behind?

TUNAY NA KAIBIGAN

Kasama ng tao ang kaibigan na bahagi ng buhay na ginagalawan.
Ngunit paano maituturing na kaibigan ang malapit sa yo?
Maraming salamin at katibayan upang matanto ang tao kung kaibigan o simpleng kakilala lang.
Ang tunay na kaibigan ay ang nasa iyong tabi kung Ikaw ay nasa pighati, nasa ilalim at baon sa bigat ng mundo. Kahit nasa malayo ay ang kapakanan ang kanyang iniisip.
Lagi nang sinasabi na ang kaibigan ay hindi tunay kung ito ay nakadikit lang kapag may kailangan. Ginagamit lang ang kahulugan nito ngunit lihis.
Masusukat mo ang kanyang intensyon kapag Ikaw ang nangailangan ng tulong at pagdamay.
Ang mahalaga ay naghahangad at gumagawa siya ng paraan para mailabas mo kung ano ang talagang ikaw. They bring out the best in you.
Walang inggit, walang kompetisyon at walang selosan.
Ikaw, may kaibigan ka ba?

PAGSUBOK

Sabi nga, hindi gaano nakikita ang halaga ng buhay kung walang pagsubok na dinaraanan. Parte na ng buhay ang trials at kung paano ito tanggapin, bigyan ng solusyon at lagpasan ang nagbibigay ng higit na sense of appreciation at value ng life.
Wala raw sigla at kalatoy-latoy ang existence kung walang trials. Dito Nakikita ang hangaring makasalba at malagpasan ito at ito rin ang sukatan ng katatagan na kailangan ng Isang nilalang.
Faith resurrects,  ika nga,  at ang faith ay magiging malakas na siyang gustong paiiralin ng tao.
Ang pagsubok ay paraan ng Diyos upang purihin tayo sa kakayahan at kapasidad natin na malagpsan at batahin ang trials.
Pananalig ang sandata rin para lalo tumatag at lumaban kahit ga-bundok man ang problemang pasan.
Subalit may mahina na sumusuko agad.
Ngunit higit na nakakarami ang lumalaban at hindi nagpapadaig sa udyok ng kawalan ng pag-asa.
Sa mundo, marami ang umaasam ng magandang buhay at ang pagtahak sa pangarap ay may nakahambalang na hadlang na dapat maigkasan.
Naghahanap tayo ng contentment pero nasa atin din naman ang preskripsyon kung kuntento na tayo.
Likas sa iba ang maghangad pa ng higit at natural ito subalit sa iba, basta hindi sila nakabaluktot para mapagkasya ang kapos na kumot pag taglamig ay sapat na ito sa kanila. As long as na hindi bali ang likod at basta may mapagsaluhan sa hapag-kainan ay sapat na sa kanila.
Kanya-kanya tayo sa pag-areglo sa buhay at ibat ibang ang konklusyon natin sa contentment.
Kaya magkakaiba rin ang trato natin sa pagsubok.

PULIS DAVAO IPAPALIT SA CALOOCAN

Inihahanda na ng Philippine National Police (PNP) ang paglilipat sa Caloocan City ng ilang mga pulis mula sa Davao City.

Kasunod ito ng pagkakasibak sa may 1,000 pulis mula sa Caloocan City dahil sa nangyayaring pagpatay sa mga kabataan na idinadawit sa iba’t ibang krimen sa lungsod.

Ayon kay PNP spokesperson Chief Superintendent Dionardo Carlos, hinihintay na lamang nila ang pormal na direktiba mula sa Police Directorate for Community Relations para sa paglilipat.

Nauna nang hiningi ni PNP Chief Director General Ronald Dela Rosa ang pagboboluntaryo ng mga pulis sa Davao City para maitalaga sa Caloocan City.

Paliwanag naman ni Carlos, ang ideya ng paglilipat ng mga pulis-Davao sa Caloocan City ay dahil sa pagtitiwala sa kakayahan ng mga ito.

“I think it’s the trust and confidence of Davao PNP. Alam niya kung paano sila magtrabaho. I don’t think ‘yung entire [Davao] PNP. 'Yung magbuo lang ng core group that can perform the duties in Caloocan,” dagdag nito.

Hindi pa matukoy ni Carlos kung ilang mga tauhan ng Davao City Police ang ililipat sa Caloocan City.

Matatandaang magkakasunod ang kontrobersyang kinasangkutan ng ilang tauhan ng Caloocan police kabilang ang pagpatay kina Kian Loyd delos Santos at Carl Angelo Arnaiz. Dagdag pa rito ang brutal na pagkamatay ni Reynaldo 'Kulot' de Guzman na hinihinala ring kagagawan ng mga pulis sa Caloocan dahil ito ang huling nakitang kasama ni Arnaiz bago ito natagpuang patay.

AFRAID TO FALL IN LOVE

Masarap, masakit ang umibig.
Dalawa lang ito sa larawan at mukha ng pag-ibig na nagpapagalaw umano sa mundo.
Bakit nga ba ayaw ng iba na umibig kung ito ay bahagi ng buhay dahil mismo sa dikta ng puso?
Nauunahan sila ng takot dahil sa nakikita, nababasa at  nai-share na hindi magandang kinahantungan ng pagbabakasakali.
Ang pagmamahal lalo sa opposite sex ay hamon ng walang katiyakan kaya naroon ang bakasakali. Hindi kasi natin nakikita ang mangyayari o hantungan pero may judgment na agad. Nauunahan ng negatibong pananaw kaya nababahiran ng takot ang pakikipagsapalaran.
Sabi nga, kailangang tawirin ang tulay upang makita at maranasan ang nasa kabila nito.
Representasyon ang tulay ng pagsubok at hadlang kaya sa takot na tawirin ito ay nawalan na tayo ng tsansang makamit kung ano ang kapalarang nakalaan.
Mananatili ang takot kapag hindi tayo nangahas. Kailangan natin ng tapang pero hindi nangangahulugan na nawala na ang ating takot.
Ang katapangan ay abilidad na suungin ang hadlang kahit nasa atin ang takot.
Hindi puro sarap ang magmahal ngunit hindi ito lipos ng dusa.

LIGHT AFTER DARK

Kailangan bang suportahan ang nakakita na ng liwanag at katotohanan o higit na pagtuunan ng pansin ang nagsisimula pa lamang mamulat at nararapat na bigyan ng gabay?
Dumarating ang sandali na namumulat ang tao sa tunay na kaganapan ngunit nasa linya ng guhit kung ano ang tama o mali.
Dito umusbong ang diskurso dahil may sariling interpretasyon ang bawat isa kaya hindi mawari kung ano ang totoo o katotohanan.
Ang iba ay mulat na habang di rin mabibilang ang ayaw pang tanggapin ang katotohanan dahil sa tinatawag na pride at sobrang ego.
Dito hindi na kailangang suportahan ang matagal nang nakakita ng liwanag at katotohanan .
Kailangang gabayan ang nilalang na ngayon pa lang namulat at nakakita ng liwanag upang hindi maudlot ang pagbangon.
May tsansa na ang bagong namulat maging bulag uli kung hindi tatanggapin at bibigyan ng gabay. Mangangapa sila kung hahayaang tuklasin ang mga nakapaloob sa katotohanang nakita na nila.
Pagtanggap ang kailangan. Hindi na akma ang ipamukha sa kanila ang pagkakamali dahil sa panahong hindi sila panig sa katotohanan ay nasa isipan nila na sila ay tama.
Gabayan natin ang bagong mulat sa liwanag at ang matagal nang gising ay nararapat na umakay sa mga bago na nagsisimula pang makita ang liwanag.
Hindi ipinagkakait ang liwanag upang marami ang tumapak sa daan patungo sa katotohanan.

BATANG LANSANGAN

Hindi masakit sa mata ang mga batang nanghihingi ng limos sa lansangan.

Masakir ito sa puso, sa damdamin at hamon sa realidad.

Sistema nga ba ito o kasalanan  ng mga magulang.

Hindi dapat pagtalunan kung sino ang dapat sisihin.

May ugat ito  na dapat silipin at bigyan ng pansin para sa magandang solusyon.

Nakakaawa ang mga bata na inilalagay ang buhay sa panganib para mabuhay.

Kumakatok sa salamin ng mga sasakyan, umaangkas sa jeep at nakikipagpatintero sa mga sasakyan para umabot ng konting awa na magaling bagay na sa kanila.

Ngayon malapit na ang pasko ay lalong darami ang mga bata na mag-uunat ng kanilang kamay at maglalahad ng kanilang palad.

Magbibigay ka ba o Isadora ang mga mata at pinto ng puso?

Sisisihin mo ba ang mga magulang na gawa nang gawa ngunit hindi kayang mag-aruga? 

Minsan damdamin ang umiiiral.

SOLO PARENT

Minsan ang pangarap ay nagiging masaklap. Realidad iyan sa buhay.
Hindi matanggap ni Miles ang nangyari sa buhay may asawa.
Hindi niya itinuring na biro ang naganap. Sa isang iglap, ang masayang mundo niya ay nauwi sa kalungkutan, sa desperasyon nang mawala ang kanyang asawa.
Dalawa ang naiwang anak sa kanya.
Masakit man ay kailangan niyang kumilos para sa kanyang mga anak
Isa na siyang solo parent na kailangang gampanan ang dalawang papel  -  maging ina at ama.
Itinuloy niya ang kanyang propesyon.
Mahirap ang unang desisyon
Saan niya ibibilin ang mga bata?
Ang ina pa rin niya ang sumaklolo sa kanya.
Hindi matitiis ng ina ang anak na nangangailangan ng suporta, tulong at pag-unawa.
Mahirap sa una. Kahit nasa poder ng kanyang ina ang dalawang bata ay hindi maalis sa kanya ang mag-alala ngunit kailangan niyang huwag masira sa trabaho para hindi mawala ang pagkakataong maitawid niya ang mga bata sa mapaghamong mundo.
Kapag wala sa trabaho ay bumabawi siya para gampanan ang pagiging magulang.
Nakikita niya ang produkto ng kanyang sakripisyo.
Nararamdaman niya na hindi siya mabibigo.
Tibay ng loob at pananalig sa Diyos ang kanyang sandigan kaya siya ay naging matapang.
Mag-asawa muli?
Hindi na ito iniisip ni Miles. Ayaw niyang sumugal at isakripisyo ang kaligayahan at kapanatagan ng buhay ng kanyang mga anak.
Masaya siya sa kanyang papel na ginagampanan. Masaya siya sa nararamdamang kaligayahan ng mga mahal niya.
Ito ang kuwento ni Miles, Isang solo parent.

OFWS BINALAAN: SEX NA WALANG KASAL, IWASAN

Binalaan ng Philippine Overseas Employment Administration ang mga overseas Filipino worker laban sa iligal na relasyong sekswal sa United Arab Emirates.

Batay sa abiso ng POEA, pinaalalahanan nito ang mga OFW na maituturing na krimen sa UAE ang pakikipagtalik nang hindi pa kasal.

Ayon sa POEA, ang mga babae at lalaki na magkarelasyon at nagpaplanong manirahan nang magkasama o mag-live-in ay dapat na magpakasal muna bago sila maaaring tumira sa nasabing bansa bilang mag-asawa.

Bilang isang bansang Muslim na sakop ng Sharia Law, itinatakda ng UAE na ang pagsasama ng magkasintahang hindi pa kasal ay iligal at pinapatawan ng parusang tatlo hanggang anim na buwang pagkakakulong at posibilidad ng deportasyon.

Mahigpit ding ipinagbabawal sa nasabing bansa ang pagbubuntis at panganganak nang hindi kasal kung saan may kaakibat itong parusa ng hanggang anim na buwang pagkakakulong, deportasyon at panghabambuhay na ban.

Nauna rito, iniulat ng Philippine Consulate sa Dubai na mayroong ilang mga dayuhang magkasintahan, kabilang ang mga Filipino, ang nakakulong ngayon dahil sa paglabag sa nasabing batas.

Sinabi pa ng konsulado na nakatanggap ito ng ilang kahilingan para sa repatriation ng mga Pilipino sa Dubai at Hilagang Emirates na may mga anak ngunit hindi kasal.

Naniniwala sila na maaaring mai-endorso ng konsulado ang kanilang kaso sa Dubai Immigration nang hindi sila nakukulong, subalit hindi naidaraan sa negosasyon ang isyu ng imoralidad sa ilalim ng UAE penal system.

MY BROTHER'S HOT FRIEND

Maraming friend ang aking younger brother at madalas silang bumisita o dumadaan sa aking kapatid.
Hindi ako nakikihalubilo sa kanila kahit kilala ko ang mga ito. Wala akong panahon makinig sa kanilang pinag-uusapan at higit sa lahat wala akong makita na something na pambihira sa kanila.
Hindi ako aloof sa kanila. Talaga lang wala akong ganang makipag-usap man lang sa kanila.
Pero nag-iba ang timpla nang may bago siyang kaibigan na pumunta sa house  namin.
Hindi ko alam what's going on sa sarili ko. Para bang gusto kong ako ang kanyang kausap. Nawiwili ako. Nai-entertain sa kanyang kakenkoyan.
Iba si Peter.
At iba ang nararamdaman ko para sa kanya.
May napukaw sa akin na noon pa ay pilit na gustong lumabas ngunit hindi ko binibigyan ng tsansa dahil alam ko na parte lang ito ng tinatawag na pag-mature ng aking emosyon.
Iba nga si Peter.
Di ko alam kung ano ang tingin niya sa akin. Pero ramdam ko e alam niya ang nasa loob ko. At nakikiliti ako sa pantasyang alam at gusto niya ang nais kong mangyari para sa amin.
Iba ang nagagawa ng pagkakataon. Wala ang aking kapatid nang pumasyal si Peter sa aming bahay. Hindi siya nabigla nang hindi niya abutan ang aking kapatid. Nakita ko ang kakaibang tuwa sa kanyang mukha. Parang me gustong mangyari. Ang pagkakataon nga kaya.
Inalok ko siya ng beer. Trip nga raw niyang uminom. Wala siyang binanggit na dahilan, basta type lang daw niyang masayaran ng beer ang kanyang lalamunan.
Hindi ko alam kung plano niya talagang pumunta ng bahay gayung alam niyang may lakad ang aking kapatid.
Panay ang titig niya sa akin matapos tumungga at ako naman e sa baba nakapokus ang mga mata. At nakita ko ang umbok na iyon, umaahon kahit hindi pa nahihimas.
Madali kaming tinablan ng ispiritu ng pampainit na nagdala sa amin sa usapang gusto ko talagang dalhin.
Tumabi siya at nagdikit ang aming mga hita. Tumitig at nagsalita. For experiment daw. Gawin daw namin ang isang bagay na maituturing na masama para sa parehong lalaki ngunit may pambihirang sarap.
Sino ba ako para tumanggi eh iyon ang gusto kong mangyari.
Gumapang ang aking mga kamay. Tama, di pa nahihimas ang kanya e sobra na ang pagkaumbok.
Mabilis ang aming mga kamay. Siya ang naghubad ng aking T-shirt at ako ang nagbukas ng zipper ng kanyang pang-ibabang saplot.
Nang tumambad sa akin ang kanyang yaman sa pagitan ng kanyang mga hita ay nawika ko ang: this is it.
At parang tsupon ng sanggol na sinipsip ko ang itaas na parte ng kanyang ga-boteng kargada. Matamis, mabango. matigas at ubod ng init.
Mainit ang friend ng aking brother. Ika nga, eh talo pa niya ang pilay na pato. Bumuka pa ang kanyang mga hita at tumigas ang mga unat na binti at matapos ang hinahabol na hiningang nagbibigay ng mga ungol sa loob ng sala e tumilamsik ang gatas na mainit. Marami, umaagos, dumaloy ang iba sa labas.
Nakangiti siya nang tapunan ko ng tingin matapos kong iluwa ang di pa rin lumalambot na kanya.
Nagustuhan niya ang nangyari. Solved siya.
Hinaplos niya ako sa ulo at nagsabing lubos siyang nasarapan at tiyak na iyon ay kanyang babalik-balikan.
Tama si Peter.
Ginagawa niyang dahilan ang aking kapatid upang ako'y puntahan at gawin namin ang eksperimentong aming nagustuhan.
My brother's friend is hot. Ako rin.
Pinagtagpo ang aming mga init.
Hindi matatapos ang lumiliyab na relasyon namin habang narito ang init.
Si Peter ay isang karanasan ngunit hindi ko alam kung ano ang kahihinatnan.

PASSPORT APPLICATION PINADALI NG DFA

Matapos magbukas ng libo-libong appointment slots sa publiko, pinadali ng Department of Foreign Affairs ang passport application sa pamamagitan ng pagsasaayos ng appointment system.

Inayos ng DFA ang disenyo ng online appointment system para sa isang tingin lang ay makikita na ng aplikante ang mga bakanteng petsa kung kailan pwede siyang mag-apply o mag-renew ng pasaporte.

“Ngayon, hindi na nila kailangang i-click pa ang lahat ng petsa para lang malaman na ang susunod na appointment ay aabutin pa ng dalawang buwan,” wika ni DFA Office of Consular Affairs Executive Director Angelica Escalona.

"Kung bibisitahin mo ang ating appointment website, ang mga petsa na kulay pula ay pawang may naka-book na, samantalang ang mga petsa na kulay berde ay pawang mga bakante," dagdag pa ni Escalona.

Ang appointment system ay dinagdagan din ng feedback mechanism na nagsasabi sa aplikante kung merong problema sa kanyang aplikasyon at kung ano ang dapat niyang gawin upang malutas agad ito.

"Noon kasi walang feedback mechanism, kaya malalaman lang ng aplikante ang problema sa kanyang aplikasyon--kagaya ng discrepancies o pagkakaiba sa impormasyon o dokumentong isinumite--sa takdang araw mismo nang pagkuha niya ng pasaporte. Ang resulta ay babalik siya para magsumite ng impormasyon o dokumento at muli para kunin ang pasaporte," saad pa ni Escalona.

Sa bagong ipinatutupad na feedback mechanism, wika ni Escalona, ang aplikante ay makatatanggap ng e-mail na nagsasaad ng angkop na feedback mula sa DFA. Ang feedback ay ipinadadala sa aplikante 48 hours o dalawang araw matapos ang pagsusuri sa papeles ng aplikante. 

"Sa ganitong paraan, ang aplikante ay magkakaroon ng sapat na panahon upang maayos niya ang kakulangan o discrepancy sa kanyang papeles at hindi na magpapabalik-balik pa," dagdag pa ni Escalona.

Pinaaalala rin ng appointment system na kung ang aplikante ay senior citizen, person with disability o may kapansanan, buntis, solo parent, batang nasa edad na pito at pababa, o Overseas Filipino Worker, hindi na niya kailangang kumuha ng appointment. Bagkus ay pwede siyang mag-walk-in at gumamit ng courtesy lane. Kailangan lamang niyang ipakita ang kanyang ID.

Paliwanag ni Escalona, kahit nakasaad sa DFA website ang mga pwedeng gumamit ng courtesy lane, marami pa rin sa kanila ang dumadaan sa appointment system. Kaya minabuti ng DFA na paalalahanan silang gamitin ang kanilang pribilehiyo.

Ilan pa sa mga ipinatupad na agresibong pagbabago sa DFA ay ang pagsawata sa mga fixers na di pinapayagang pumasok sa DFA at gumamit ng online appointment system.

Nakikipagtulungan ang DFA sa National Bureau of Investigation-Cybercrime Division upang mahuli ang mga fixers na nagsasamantala sa mga aplikante.

Sa Aseana, ang pangunahing opisina ng DFA sa passport processing, nagtalaga ng mga roving staff members upang tumugon sa mga tanong ng aplikante o magbigay ng agarang tulong sa loob ng pasilidad.

Dagdag pa ni Escalona, mababawasan ang init habang naghihintay sa kanilang opisina sa Aseana dahil nagdagdag na rin ng tents at electric fans sa lugar. Meron ding water stations na pwedeng kunan ng mga aplikante ng malamig na inuming tubig.

"Ang mga pagbabagong ito ay ginagawa namin upang maibigay sa tao ang serbisyong karapat-dapat para sa kanila. Simula pa lamang ang mga ito. Marami pa kaming gustong ipatupad upang maging mas mabilis, maginhawa at maayos ang pagkuha ng pasaporte hindi lamang sa Aseana kundi sa lahat ng satellite offices, consular offices at foreign posts ng DFA," pagtatapos ni Escalona.

TECHNICAL LEVEL NEGOTIATING TEAM, BINUO PARA SA OFWs

Bumuo na ang Department of Labor and Employment (DOLE) ng grupong magtataguyod ng kasunduan sa pagitan ng Pilipinas at ng host countries para paunlarin ang kalagayan ng mga overseas Filipino workers (OFWs).

Sa ilalim ng Administrative Order No. 138-A, binuo ng DOLE ang Technical Level Negotiating Team upang makipag-usap sa katuwang nito para sa magiging sakop ng kasunduan ukol sa pamantayan sa paggawa sa mga dayuhang bansa sa pakikipagtulungan ng Department of Foreign Affairs.

Naatasan din ang grupo na magbigay ng mga plano sa pakikipag-negosasyon, gayundin sa paghahanda ng ipatutupad na protocol at standard employment contract, kung kinakailangan.

“Bibigyang prayoridad ng grupo ang pagpapatupad ng pamantayan at mekanismo para sa proteksiyon at pangangalaga sa kagalingan at interes ng mga OFW at pagtataguyod ng kasunduan sa pagitan ng ating bansa at ng host country,” ani Labor and Employment Secretary Silvestre H. Bello III.

Ang grupo ay pamumunuan ng Assistant Secretary for Legal, Legislative and Internal Affairs samantalang ang Philippine Overseas Employment Administration (POEA) Deputy Administrators for Landbased and Seabased ay magsisilbing assistant team leaders.

Kasama ang International Labors Affair Bureau (ILAB) Director, Legal Service Director, Vice-Chairperson of the Bilateral Review Committee, at Labor Attaché.

Ang Labor Attache na nakatalaga sa host country ay magiging bahagi ng bilateral agreement at regular na makikipag-ugnayan sa Philippine Embassy o Philippine Consulate.

'YAN ANG PINOY

HABANG humahagupit ang bagyong Maring at lubog sa baha ang maraming bahagi ng bansa, hindi pinalampas ng ilang residente ang pagkakataon para kumita. Ilang kalalakihan ang namataang nag-aabang sa bahagi ng Tullahan River sa boundary ng Valenzuela City ng mga maaari pang pakinabangang bagay na inaanod sa baha. Hindi maipagkakaila na ang Pinoy, kahit saan, kahit kailan, madiskarte. Iyon nga lang, may kaakibat na peligro ang kanilang ginagawa lalo na sa mga bata na posibleng mahulog sa tubig at matangay ng agos.

BAYANI KA, INAY

PATAY ang isang ginang makaraang malunod habang inililigtas ang kanyang mga anak mula sa mabilis na agos ng ilog sa Silang, Cavite.

Ayon kay Kathlyn Eusebio ng Silang Disaster Risk Reduction and Management Office, una nang iniulat na nawawala si Rossie Nasayao, residente ng Barangay Biluso, matapos tangayin ng tubig sa umapaw na ilog ang kanilang kubo.

Base sa salaysay ng ilang saksi, nang tumaas ang tubig sa ilog ay agad inilikas ng ginang ang mga anak na pawang menor de edad.

Ngunit habang pilit nitong tinatawid ang baha habang kalong ang huling anak na kanyang ililigtas ay lalong lumaki ang tubig kaya nahirapan ang ginang at sila ay natangay.

Sa kanyang natitirang lakas, pinilit ng ginang na maitulak ang anak sa nakalawit na sanga ng puno kung saan ito kumapit habang naghihintay ng saklolo.

Sa kasamaang palad, tuluyang naglaho ang ginang na tinangay ng baha.

Makalipas ang ilang oras ay natagpuan ang bangkay nito sa bahagi na ng Barangay San Agustin 2.

Si Nasayao ay larawan ng isang tunay na ina na handang magsakripisyo para sa mga anak. Buhay man niya ang maging kapalit.

Isalba ang kalikasan

Dapat bang nagbuwis muna buhay, mawasak ang ari-arian at malagay sa peligro ang kalikasan bago tayo magiging sa ginagawa na tao mismo ang nagtatakda.
Tanggapin natin na totoo ang climate change.
Lumalakas ang mga bagyo, lindol at iba pang kalamidad at ito ay senyal ng climate change na kailangan ay sama-samang sugpuin ng nilalang
Ang nakalulunos na epekto dulot ng hurricane Harvey at Irma, ang kataatropiya ng lindol sa Mexico,  mga landslide at iba pang nakamanatay na puwersa ng kalikasan ay mga palatandaan na hindi na lifts maging ang mga mamamayan ng maunlad na pamayanan, so ano pa ang mangyayari sa mahihirap na komunidad
Hindi lang ang mga dubhasa, mga lider ng bansa  ang asahan dahil ang bawat isa ay may responsibilidad para tumulong.
Kaya nating gawing berde ang mundo sa halip na sirain ito.
Tao rin ang wawasak sa kalikasan ibinigay sa mga nilalang.
Hindi pa huli.

The world of senior citizens

Tatanda at lilipas din ako. Isang linya sa awiting Handog na popularized by Florante in the 90s.
Sa pagtanda ay may iiwan tayong handog at pamana.
Ngunit hindi diyan nakasentro ang pagtanda. Higit na tingnan natin kung ano ang nasa loob mismo ng katawan, isip at emosyon ng senior citizens.
Sa matatanda na maganda ang buhay ay mayroon din dapat na arukin sa kanila
Sa pagmamasid, nakita ko na hindi sapat ang seguridad ng buhay. Naghahanap sila ng atensyon at kalinga. Nais nilang ipabatid na bahagi sila ng sosyedad at pamilya. Ayaw nila na binabalewala.
Hindi sukatan ang advanced age para bigyan sila ng tsansa ng katulad ng pagkakataon noong bata at malakas pa sila.
Sense of belonging and yearning Ika nga.
Pagkilala sa kanilang kakayahan na hindi tinitingnan ang edad ang nasa kanilang emosyon ngunit hindi maihayag.

May karugtong

Batang Walang Laruan

Nakita ko ang Isang batang lalaki na nakatingin sa isa ring bata na may kipkip na laruan. Gusto niyang lumapjt ngunit nagdadakawang isip.
Nilingon niya ang bata na kasama ang nanay na lumagpas sa kanyang kinatatayuan.
Randam ko ang kanyang paghahangad na magkaroon din siya ng laruan na kanya talaga.
Naawa ako.
Dumating ang kanyang nanay na tingin ko ay pagod. May sunong itong palangganang may laman ng lalabhan.
Opo, labandera ang kanyang nanay na magisang binubuhay ang tatlong anak.
Gusto niyang itaguyod ang mga anak sa paraang alam niya ay pwede lang niyang gawin.
Malaman ko ang kanilang tinitirhan at kinabukasan, dala ang maliit na awtong laruan ay pumunta ako sa kanila.
Nang abot ko ang laruan sa bata ay narandaman ko ang kanyang inosenteng kaligayahan.
Naluha ang kanyang nanay sa nakikitang saya ng kanyang anak. Balak din niyang ibili ang anak ngunit walang natitira sa kinikita niya sa paglalaba. Kulang pa sa pagkain.
Lahat tayo ay naging bata kaya alam natin ang nagpapasaya ng kanilang mundo - laruan ..
Ilan pa kaya ang mga bata na naghahangad ng laruan ngunit hindi natutupad ang ninanais?
Hindi na dapat hintayin ang pasko upang marandaman  ng isang bata ang naidudulot na saya ng laruan.
Gusto kong tumuntong sa kanilang playground.

Byaheng Pinoy (Part 4)

Lipad-lipad 

Sa biyahe kailangan may barya ang pasahero. 

Ito ay laan na pambayad sa CR. Sa bawat himpil ng sasakyan sa mga kainan ay kasama na rin ang pagihi at pagbabawas. Hindi libre ang paggamit ng  CR sa mga kainan kaya obligadong dumukot ng barya para ihulog sa lata na nakalagay sa pinto ng comfort room. 

Ang mga gustong mkatipid partikular ang mga lalaki ay sa tabitabi na lang umiihi.

Paano ang mga babae? 

Dahil karaniwan nang mahal ang pagkain sa mga restaurant o karinderya, ang iba ay nagdadala ng sariling pagkain at sa loob na ng nakahimpil na bus nagsisikain. Kaya di maiwasan ang kalat lalo ng pinagbalutang plastic.

Mabenta ang cup noodles, kape at softdrinks pati na rin tubig.

Ang basyo ng tubig at iniiwan lang sa ilalim ng upuan o inihahagis sa lansangan.

Ang iba na hindi nakabili ng pagkain ay umaasa sa mga sumasampang tindero o naglalako kaya may iba pang kumikita sa byahero. Tiyaga, pagod at puyat ang puhunan ng mga tindero na bahagi rin ng mundo at saya  ng lipad-lipad.

Ang eksena sa lipad-lipad tuwing peak season. 

Abangan!

Biyaheng Pinoy (Part 3)

Lipad-lipad
.
Binansagang lipad-lipad ang byaheng Bicol to Manila vice versa dahil sa umano ay tila lumilipad ang bus sa tulin  ng takbo ng sasabyan. Tila bagong hangin ang humahampas sa mga pasahero kaya isinasara rin ang mga bintana.
In fairness naman. Ganun din naman ang hagibis ng mga air-con bus.  Di lang napapansin dahil kulob ang sasabyan,  sarado ang mga bintana at hugong lng ng sasakyan ang naririnig
Sa lipad-lipad ay maraming eksena ang makikita at mararanasan kaya makikita ang tunay na kuwento ng byahero.
Huwag ilagay ang bagahe sa sahig kung may mga papeles, damit at mga gamit na hindi dapat mabasa.
Karaniwan na pag mga bata ay hindi mapigilan ang mga ito sa pagibig na kapag di mapansin ng kasama ay kusang magpapasumpit kaya dadaloy ang tubig at pag minalas ay yari ang bag na nasa sahig.
Naglalakad din ang mga balat ng kinain tulad ng itlog na halos paboritong  baon ng mga pasahero.
Ang isa pang bantayan ay ang pagsuka ng mga nahihilo sa byahe partikular ang mga bata.
Maglaan din ng barya tuwing bibiayahe.
Alamin sa susunod kung bakit.
Sa aking pagbabalik.

Torn between two lovers

Dear Tita Sally

I'm in mid 20s and having an affair with a former schoolmate.  He was actually my high school and our relationship begun after graduation from college.
I don't know what's going on with my feeling towards him. I just don't feel the excitement like before.
It begins when I met a man in my vacation sojourn.  I'm falling in love with him and he preoccupies most of my time.
What should I do?
I know it's unfair to let my present affair to go on but it's the feeling that matters most.
The other man loves me two so it makes me feel complicated.
Please help me to arrive in a decision that I won't regret.
Thank you so much Tita.

From April

Byaheng Pinoy (Part 2)

Lipad-lipad

Hindi air-con bus ang lipad-lipad. Dito ay puwede kang tumawad ng pamasahe na kapag walang masyadong pasahero ay mura ang pamasahe. Bumabawi mga to pag peak season tulad ng Christmas, Holy week at iba pang okasyon na umuuwi ang mga probinsyano.
Kapag walang gaanong pasahero ay hihimukin ka pang sumakay pero minsan ay need mong maghintay kung anong oras lalarga.
Dahil bukas mga bintana kya presko pa rin kaya dina kailangang magayon sweater o jacket.  Kahit nakashorts ay okay na kasi para ka ring nasa bahay.
Kapag sinuswerte ay solo mo ang tatluhang upuan kaya para ka ring nasa sarili mong kama.
Walang nakahambalng na mga bagahe sa gitna ng bus.
Ang sister nga lang lahat ng bus stop ay hinihimpilan,  di pa kasama ang ibang lugar na umpukan ng akala ay mga pasahero.
Bakit tinawag na lipad-lipad?
Abangan po nyo sa susunod na parte.

Byaheng Pinoy

ANG  LIPAD-LIPAD

Nawala na ang biyaheng Bicol Express. Di ko na nakikita ang eksenang naguunahan ang mga pasahero sa pag-akyat. Wala na ang bultong bagahe. Lumuwas na ang panahon ng kamusmusan.
Sa pagkawala ng biyahe sa riles ay pumatok ang negosyo ng bus operator. Marami ang bumibiyahe ngunit iba pa rin ang experience habang sakay ng tren.
Ngayung uso na ang bus ay ibang bersyon ng excitement ang kasama mo mula sa Bicol hanggang destinasyon - ang Maynila.
Gusto kong maranasan. Nais kong magkaroon ng ibang karanasan na may thrill ang biyahe kaya sinubukan ko ang lipad-lipad.

Itutuloy

ROAD TO PERDITION

Are we heading to the road of perdition with the tragedy, human disaster, catastrophic ire of nature and the battle of power?
The uncontrolled and unimaginable battering of nature's wrath is a manifestation of a greater loss of lives.
But we still are resilient and able to rise from the misery.  At this hapless time,  the spirit of solidarity,  compassion and other show of generosity lessen the pain.
That we have as consolation.
The tension and fear of a nuclear war in the offing is more than nighter and deadlier than nature's fury.
Man-made weapons can push up into extension.
What shall we do?
Just wait till it happens?
The world is beautiful no matter how we have gone through with disasters but some are borne to destroy the beauty we adore.
Hope humanity takes it action and stop us from even taking few steps to the road that costs our lives.

KAPIT SA PAG-ASA

Hindi nawawala ang pag-asam at tumitibay ang paniniwala be strong in one's faith and keep holding on.
Life is full of trials and we at times succumb to losing hope.
But remember na ang kagilas-gilas na pangyayari sa buhay ay tila dumarating ang pag-asa at umaasa sa sandaling gusto mo nang sumuko.
Trial is God's way of complimenting us on our ability and innate character to endure.
That's life.
Have faith and never lose hope..
Hope springs eternal in the human breast, goes a saying.
And God sees everything but waits

Identity crisis (for Kenneth)

From Dear Tita Sally

Kenneth, don't be upset. What you feel is just part of your emotional development.
You can get out of that if you cultivate a strong relationship with your girlfriend and refrain going on with your bestfriend..
Try doing thing that veer away you from what you said is craving for sex with your bestfriend..
I know you don't want what you feel so your steadfast desire to not being fall into something you are afraid to engage is your shield and weapon...
Thank you very much for the trust. Keep praying too.

Hindi To Bola (How to please a woman?)

Sabi, hirap espelingin ang babae. Fickleminded daw kasi.
Ang sinasabi daw lalo sa pag-ibig ay iba sa nasa puso.
So, dapat me strategy kayo paano makita ang tunay na actuation o ugali  ng babae.
Eh kasi nga babae kaya unawain natin.
Try to please her instead of pointing to her na mali siya kaya kailangan ka njyang sundan.
Kaya stop telling her to do this, do that.
Please her.
How?

THE MONTHS OF BER

Why do we put much emphasis on months ending with ber?
For some, these months revive their hope and faith to have better life.
Some are just plain believer that they'll have a different stride.
More reasons. So many dreams and interpretations.
Life should not be in consonance with calendar. It's only a paper reminding us of days and must not be yardstick to what we must do.
Every day is a chance to grow, change and revival.
We are just being touched by the breeze and spirit.
But these months really have so much to give people a brighter side of life and escalate their joy.

IDENTITY CRISIS

Dear Tita Sally,

I'm a college student and have a girlfriend one year younger than me.
I love her very much and no one can question the emotion I accord her.
But I'm beset by the recent twist of my feeling when I feel I'm attracted to same sex and it happens to be my bestfriend.
It has come to the point that I crave for him and have sex with him.
I'm confused. Am I gay?
I want to be enlightened so I seek your piece of advice.
Thank you and more power.

Kenneth

HANEP SI AUNTIE

(Tunghayan ang maikling kwento ni Alfred, isang dental technician sa Switzerland)

SA bahay ng uncle ko ako nakatira nang mag-aral ako sa kolehiyo. Malayo kasi bahay namin sa kolehiyong pinasukan ko. Binata pa si Uncle Ryan noon pero matapos ang isang taon kong paninirahan sa kanya ay nagdala na siya ng live-in partner. 
Maganda si Auntie Liz. Matanda lang sakin ng apat (4) na taon. Disiotso ako at 22 siya. Si Uncle nun e 24. Si Uncle Ryan kasi ang bunso sa magkakapatid at panganay sa kanila ang aking father, so hindi magkalayo ang aming mga edad. In fact, barkada ang turing sa akin ni Uncle.
Sa una, asiwa ako ke Auntie Liz dahil parang mataray pero naging magiliw siya sa akin tulad ng tratong binibigay ng isang nakatatandang kapatid sa bunso.
Isang gabi ay nasilip ko ang mainit nilang tagpo, mismo sa kusina. Hindi nila namalayan ang aking pagdating kaya matapos ang ilang minutong paninilip ay lumabas muna ako. Hindi mapuknat sa aking isip ang nakita kong eksena. Umiinit ang pakiramdam ko at nag-aalburuto ang aking harapan.
Iyon ang nagsindi ng kakaibang pagnanasa ko sa ka-live-in ng aking uncle. Mainit ang pakiramdam ko kapag nakikita ko ang mabibilog at makikinis niyang mga hita at siya ang kaulayaw ng aking pantasya habang nilalaro ko ang akin. 
Marubdob na ang aking paghahangad na matikman si Auntie Liz at dumating ang puntong iyon.
Kami lang ni Auntie sa bahay nang biglang bumuhos ang malakas na ulan. Day-off niya sa office at si Uncle ay nasa field work.
Tumagal ang ulan at pinasok na ang bahay ng tubig baha kaya magkatuwang kaming itinaas ang mga kagamitan. Nasusundan ko siya sa pag-akyat sa hagdanan at halos dumikit na sa aking mukha ang umbok niyang puwet. Bigla siyang nawalan ng balanse at nasalo ko siya.
Nasalat ko ang kanyang boobs at parang wala sa kanya ang sitwasyon. Tumingin siyang nakangiti at nagpasalamat. Gusto kong ituloy ang pagsalat na iyon nang makaakyat na kami sa itaas subalit naisip ko pa rin si Uncle. 
Giniginaw na kami dahil babad na rin mga paa namin sa tubig ngunit nangibabaw pa rin sa akin ang katinuan.
Naisip ko na hindi papayag si Auntie. Nakita ko pa rin ang kanyang pagiging faithful kay Uncle at ayokong alisin iyon sa kanya. Maaaring madarang ko siya subalit hindi ako ang dapat maging dahilan para masira ang relasyon na alam ko ay magtatagal.
Pinatunayan ko na kaya pa ring talunin ng tuwid na kaisipan ang baluktot na pagnanasa.
Subalit hindi ko maipangako kung hanggang saan ko kakayaning pangibabawin ang katinuan so nagdesisyon akong umalis sa bahay ni Uncle Ryan. Nag-board ako malapit sa kolehiyo hanggang maka-graduate ako. 
Paminsan-minsan ay pumapasyal ako kay Uncle at tinitiyak ko na naroon siya kapag napapasyal ako. Wala na ang aking pagnanasa kay Auntie Liz subalit hindi na ito dapat mabigyan ng puwang.
Minsan na akong naging mainit ngunit hindi naging marupok. Naituwid ko ang mali at nakita ang resulta - isang masaya at walang mantsang pagmamahalan. Sa December ay ikakasal na sina Uncle Ryan at Auntie Liz.

Mayroon na silang isang anak.
Ako naman ay narito na sa Switzerland at dahil halos kararating ko lang dito (Feb. 2017) ay tiyak na hindi ako makaa-attend sa kasal.

Best wishes na lang sa kanila.

ROSARYO NG SATANISTA KUMAKALAT

Pinag-iingat ng isang exorcist ang mga mananampalatayang Katoliko laban sa mga rosaryo at mga relihiyosong items na dinasalan at isinumpa aniya ng mga Satanista at ipinakakalat upang ligaligin ng masasamang espiritu ang mga taong magma-may-ari nito.

Ayon sa exorcist na si Fr. Ambrosio Nonato Legaspi, ang mga naturang rosaryo ay ipinamimigay ng mga “Illuminati” na aniya’y mga “Satanista”.

Ito'y dinasalan aniya ng mga taong gumawa nito at itinalaga para sa kasamaan upang ang sinomang gumamit ng mga ito ay sundan ng evil spirits.

“Kapanalig listeners, be careful as the rosaries you might be using could actually be infested or cursed,” ani Legaspi, sa panayam ng church-run Radio Veritas. “These were made not only to be simply given away but to deceive Catholics…so that evil spirits will haunt them.”

Ayon naman kay Diocese of Novaliches Office of Exorcism (Libera Nox) assistant case officer Philippe De Guzman, ang mga Satanic rosaries ay karaniwang gawa sa plastik at mayroong kakaibang simbolo na hindi kaagad mapapansin ng ating mga mata, tulad ng ahas na nakaikot sa krus, isang pentagram o di kaya’y sinag ng araw, na siyang insignia o simbolo ng Illuminati.

Kamakailan lamang aniya ay nakakumpiska sila ng ganitong uri ng rosaryo sa isang infestation case na hinawakan nila sa Libera Nox.

Mayroon na rin silang nakumpiskang mga katulad na rosaryo sa ilang infestation cases ngunit ang huling rosaryong kanilang nakumpiska ay kakaiba dahil lumilitaw na ito ang dahilan kung bakit nanirahan ang masamang espiritu sa silid ng isang kliyente nila, at nagdulot ng kaguluhan sa tahanan.

Minsan naman anila ay walang simbolo ang mga relihiyosong items, ngunit isinasailalim ang mga ito sa ritwal upang kapitan ng sumpa o masamang espiritu, bago ibigay sa ibang tao bilang regalo.

Kaugnay nito, nagbabala ang exorcist sa mga mananampalataya na maging mas maingat sa pagtanggap ng mga regalong religious items.

Pinayuhan din niya ang mga pari na bendisyunan ang mga religious items, alinsunod sa Catholic rituals at i-exorcise ang mga ito, lalo na kung ang mga may-ari nito ay nakararanas ng mga paranormal na pangyayari.

“Not just a blessing, these items should be exorcised. Not just an ordinary blessing where water is just sprinkled–as most priests commonly do–but to use the Catholic ritual…that would frighten the demon away,” ani Legaspi.

Giit pa ni Legaspi, ang simpleng pagwiwisik lamang ng holy water sa cursed o infested item ay hindi sapat upang itaboy ang masamang espiritu, lalo na at kung ang ritwal na inilagay dito ng mga Satanista ay isang major curse, na tumagal ng 30-minuto.

Hindi naman aniya kinakailangan ng mahabang pagbabasbas sa religious item at sa halip ay gawin lamang ang pagbebendisyon na inirerekomenda ng Simbahang Katoliko.

Hindi na rin aniya kinakailangan pa ng exorcist sa mga ganitong kaso dahil ang Book of Blessings ng Old Rite prayers ay maaari namang gawin ng kahit sinong pari para sa naturang layunin.

Nagbabala rin naman si Legaspi laban sa mga Masonic medals na kumakalat ngayon, na ang hitsura ay tila Our Lady of the Miraculous Medal, maliban na lamang sa compass, na insignia ng mga Mason, na nakalagay dito.

Ang mga Mason ay isang secret society of men, na kilala at idineklara ng Simbahang Katoliko, bilang anti-Christian at anti-Church.

ESPENIDO PINALAGAN NG POLICE HIERARCHY SA WESTERN VISAYAS

Naudlot ang paglipat ng kontrobersyal na si Police Chief Inspector Jovie Espenido sa Iloilo City Police Office kahit pa inanunsyo na ni Philippine National Police (PNP) chief Dir. General Ronald Dela Rosa ang kanyang pagkakatalaga bilang “officer in charge”.

Ayon kay Dela Rosa, OIC muna ang official designation ni Espenido dahil para sa isang highly urbanized area partikular ang syudad ng Iloilo ay kinakailangang Senior Superintendent ang ranggo ng mamumuno.

Pero agad ding kumambyo ang Chief PNP at sinabing hindi tuloy ang reassignment ni Espenido dahil na rin sa pagtutol umano ng mga taga-Ozamiz na nangangamba kapag agad itong umalis dahil hindi pa tapos ang problema sa iligal na droga sa naturang lugar.

Paliwanag naman ng isang insider sa punong tanggapan ng Pambansang Pulisya na hindi talaga maaaring maupo bilang hepe ng Iloilo City si Espenido dahil marami siyang masasagasaan na mas mataas ang ranggo sa kanya.

Katunayan umano, umalma ang matataas na opisyal ng Philippine National Police (PNP) sa Western Visayas kaugnay sa pagtatalaga kay Espenido bilang bagong hepe ng Iloilo City Police.

Isa si Western Visayas Police spokesperson Supt. Gilbert Gorero sa kumwestyon sa reassignment ni Espenido na dapat ay para sa isang mas mataas na ranggo lamang.

Sinabi ni Gorero na wala silang natatanggap na anomang assignment o posting order ni Espenido makaraang personal na italaga ito ng Pangulong Rodrigo Duterte noong nakaraang Lunes.

Paliwanag ng opisyal, sa ilalim ng organizational structure at “staffing pattern” ng PNP, tanging ang may ranggong senior superintendent ang maaaring italaga bilang provincial at police director.

Dahil dito, matatagalan pa bago makalipat si Espenido dahil kailangang ayusin muna ang promosyon nito na aakyat sa ranggong Police Superintendent

'UNFINISHED BUSINESS' NI ESPENIDO, TAPUSIN SI ARDOT PAROJINOG?

NAANTALA ang paglipat ng kontrobersyal na hepe ng pulisya na si Chief Inspector Jovie Espenido sa Iloilo dahil mayroon pa umano itong hindi natapos na trabaho sa Ozamiz City.

Ang target niya-ang nakatakas na si Ricardo 'Ardot' Parojinog, konsehal sa Ozamiz City.

Ang sabi ni Espenido, patuloy ang kanyang pakikipag-ugnayan sa Criminal Investigation and Detection Group (CIDG) at sa mga komunidad upang masukol si Ardot.

"One of the Parojinog brothers with the name of alias 'Ardot' is still at large. We know already that this person is notorious because he is the one, in public knowledge, who is the leader of a certain martilyo gang," paliwanag ni Espenido.

Sinabi ni Espenido na sa sandaling mahuli na si Parojinog ay mapapayagan na siyang maitalaga sa Iloilo City.

Una nang sinabi ni Philippine National Police chief Director General Ronald "Bato" Dela Rosa na kailangan pa ng Ozamiz City si Espenido lalo na’t nangangamba ang mga residente roon dahil nananatiling nakalalaya si Parojinog.

Nakatakas ang konsehal na Parojinog sa madugong operasyon sa bahay ng pamilya nito noong Hulyo 30 kung saan 16 ang patay kabilang ang kapatid nitong si Ozamiz City Mayor Reynaldo Parojinog.

Ngayong pursigido si Espenido na mahanap si Ardot, ang tanong ng marami-matulad kaya siya sa sinapit ng kapatid na si Mayor Reynaldo Parojinog?